ข้ามไปเนื้อหา

ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วิกฤตการณ์คลองสุเอซ"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้า
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
Horus (คุย | ส่วนร่วม)
ผู้ตรวจตรา
การแก้ไข 150,564 ครั้ง
ไม่มีความย่อการแก้ไข
JasperBot (คุย | ส่วนร่วม)
บอต
การแก้ไข 13,234 ครั้ง
→‎top: แก้พารามิเตอร์ หมวดหมู่:CS1 errors: unsupported parameter
 
(ไม่แสดง 4 รุ่นระหว่างกลางโดยผู้ใช้ 2 คน)
บรรทัด 26: บรรทัด 26:
|
|
|casualties1 = '''Israel''': {{unbulleted list| 231 killed<ref name=jsource/> | 899 wounded | 4 captured<ref name="Dupuy 1343"/>}} '''United Kingdom''': {{unbulleted list| 16 killed | 96 wounded }} '''France''': {{unbulleted list| 10 killed | 33 wounded }}
|casualties1 = '''Israel''': {{unbulleted list| 231 killed<ref name=jsource/> | 899 wounded | 4 captured<ref name="Dupuy 1343"/>}} '''United Kingdom''': {{unbulleted list| 16 killed | 96 wounded }} '''France''': {{unbulleted list| 10 killed | 33 wounded }}
|casualties2 = {{unbulleted list| 1,650<ref name="Varble 1956, p. 90">Varble, ''Derek The Suez Crisis 1956'', Osprey: London 2003, p. 90</ref><ref>[http://www.onwar.com/aced/nation/ink/israel/fsinai1956.htm Britain France Israel Egypt War 1956<!-- Bot generated title -->]</ref>–3,000 killed<ref name="Schiff 1974, p. 70"/> | 1,000 civilians killed<ref name="Varble 1956, p. 90"/> | 4,900 wounded | 5,000<ref>[http://books.google.com.eg/books?hl=ar&id=SaFtAAAAMAAJ&q=5000#search_anchor A History of the Israeli Army: 1870 - 1974 - Zeev Schiff - كتب Google<!-- Bot generated title -->]</ref>–30,000+ [[prisoner of war|captured]]<ref>{{cite video |url=https://www.youtube.com/watch?v=h0X1qIECZcU#t=0m30s |title=Israel – The Suez War of 1956: U.S. newsreel footage |time=0:30–0:40}}</ref>}}
|casualties2 = {{unbulleted list| 1,650<ref name="Varble 1956, p. 90">Varble, ''Derek The Suez Crisis 1956'', Osprey: London 2003, p. 90</ref><ref>{{Cite web |url=http://www.onwar.com/aced/nation/ink/israel/fsinai1956.htm |title=Britain France Israel Egypt War 1956<!-- Bot generated title --> |access-date=2015-03-04 |archive-date=2013-06-23 |archive-url=https://web.archive.org/web/20130623093949/http://onwar.com/aced/nation/ink/israel/fsinai1956.htm |url-status=dead }}</ref>–3,000 killed<ref name="Schiff 1974, p. 70"/> | 1,000 civilians killed<ref name="Varble 1956, p. 90"/> | 4,900 wounded | 5,000<ref>[http://books.google.com.eg/books?hl=ar&id=SaFtAAAAMAAJ&q=5000#search_anchor A History of the Israeli Army: 1870 - 1974 - Zeev Schiff - كتب Google<!-- Bot generated title -->]</ref>–30,000+ [[prisoner of war|captured]]<ref>{{cite video |url=https://www.youtube.com/watch?v=h0X1qIECZcU#t=0m30s |title=Israel – The Suez War of 1956: U.S. newsreel footage |time=0:30–0:40}}</ref>}}
}}
}}


'''วิกฤตการณ์สุเอซ''' ({{lang-en|The Suez Crisis}}) หรือ'''สงครามอิสราเอล-อาหรับครั้งที่สอง'''<ref name="Ross2004">{{cite book|last=Ross|first=Stewart|title=Causes and Consequences of the Arab–Israeli Conflict|url=https://books.google.com/books?id=sF-vF1fxM8YC&pg=PA76|year=2004|publisher=Evans Brothers|isbn=978-0-237-52585-9|pages=76–}}</ref><ref name="Isacoff2006">{{cite book|last=Isacoff|first=Jonathan B.|title=Writing the Arab–Israeli Conflict: Pragmatism and Historical Inquiry|url=https://books.google.com/books?id=9uEZYuEHZWMC&pg=PA79|year=2006|publisher=Lexington Books|isbn=978-0-7391-1273-1|pages=79–}}</ref><ref name="Caplan1983">{{cite book|last=Caplan|first=Neil|title=Futile Diplomacy: Operation Alpha and the Failure of Anglo-American Coercive Diplomacy in the Arab–Israeli Conflict, 1954–1956|url=https://books.google.com/books?id=j05JHMFH-G8C&pg=PR15|year=1983|publisher=Psychology Press|isbn=978-0-7146-4757-9|pages=15–}}</ref> ยังมีอีกชื่อหนึ่งว่า '''การบุกครองไตรภาคี''' ใน[[โลกอาหรับ]] และ'''ปฏิบัติการคาเดช''' หรือ '''สงครามไซนาย'''ในอิสราเอล<ref name="names">Also named: ''Suez Canal Crisis'', ''Suez War'', ''Suez–Sinai war'', ''Suez Campaign'', ''Sinai Campaign'', ''Operation Musketeer''{{cite web|work=Daily News Egypt |title=Port Said Remembers 'Tripartite Aggression' of 1956' |url=http://www.dailystaregypt.com/article.aspx?ArticleID=3658 |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110825183715/http://www.dailystaregypt.com/article.aspx?ArticleID=3658 |archivedate=25 August 2011 |df= }} ({{lang-ar|أزمة السويس /&lrm; العدوان الثلاثي}} ''{{transl|ar|ALA|Azmat al-Suways / al-ʻUdwān al-Thulāthī }}'', "Suez Crisis"/ "the Tripartite Aggression"; {{lang-fr|link=no|Crise du canal de Suez}}; {{lang-he|מבצע קדש}} ''{{transl|he|AHL|Mivtza' Kadesh}}'' "Operation Kadesh", or {{lang|he|מלחמת סיני}} ''{{transl|he|AHL|Milẖemet Sinai}}'', "Sinai War")</ref> เป็นการบุกครอง[[อียิปต์]]ในปลายปี ค.ศ. 1956 โดย[[อิสราเอล]], ตามมาด้วย[[สหราชอาณาจักร]]และ[[ฝรั่งเศส]] จุดมุ่งหมายคือการควบคุมทางด้านตะวันตกของ[[คลองสุเอซ]] และเพื่อถอดถอนประธานาธิบดีแห่งอียิปต์ [[ญะมาล อับดุนนาศิร]] ที่ได้ถือสิทธิ์ว่าคลองนั้นให้กลายเป็นของรัฐ<ref>{{cite book |last=Mayer |first=Michael S. |title=The Eisenhower Years |url=https://books.google.com/books?id=dIhZxpoZVIQC&pg=PR44 |publisher=Infobase Publishing |year=2010 |page=44 |isbn=9780816053872}}</ref> ภายหลังการสู้รบเริ่มต้นขึ้น ภาวะแรงกดดันทางการเมืองจาก[[สหรัฐอเมริกา]] [[สหภาพโซเวียต]] และ[[สหประชาชาติ]]จนนำไปสู่การถอนกำลังโดยประเทศทั้งสามผู้รุกราน นับว่าเป็นความอับอายขายหน้าอย่างมากสำหรับสหราชอาณาจักรและฝรั่งเศส และเป็นการเสริมสร้างความแข็งแกร่งของนาศิร<ref>{{cite book|last=Abernathy|first=David|title=The Dynamics of Global Dominance: European Overseas Empires, 1415–1980 |page=CXXXIX |url=https://books.google.com/books?id=ennqNS1EOuMC&pg=PA139 |date=2000|publisher=Yale University Press|accessdate=1 September 2015}}</ref><ref>Roger Owen "Suez Crisis" ''The Oxford Companion to the Politics of the World'', Second edition. Joel Krieger, ed. Oxford University Press Inc. 2001.</ref><ref name="Economist2006">{{cite web|url=http://www.economist.com/node/7218678|title=An affair to remember|work=The Economist|date=27 June 2006|accessdate=3 September 2014}}</ref>
'''วิกฤตการณ์สุเอซ''' ({{lang-en|The Suez Crisis}}) หรือ'''สงครามอิสราเอล-อาหรับครั้งที่สอง'''<ref name="Ross2004">{{cite book|last=Ross|first=Stewart|title=Causes and Consequences of the Arab–Israeli Conflict|url=https://books.google.com/books?id=sF-vF1fxM8YC&pg=PA76|year=2004|publisher=Evans Brothers|isbn=978-0-237-52585-9|pages=76–}}</ref><ref name="Isacoff2006">{{cite book|last=Isacoff|first=Jonathan B.|title=Writing the Arab–Israeli Conflict: Pragmatism and Historical Inquiry|url=https://books.google.com/books?id=9uEZYuEHZWMC&pg=PA79|year=2006|publisher=Lexington Books|isbn=978-0-7391-1273-1|pages=79–}}</ref><ref name="Caplan1983">{{cite book|last=Caplan|first=Neil|title=Futile Diplomacy: Operation Alpha and the Failure of Anglo-American Coercive Diplomacy in the Arab–Israeli Conflict, 1954–1956|url=https://books.google.com/books?id=j05JHMFH-G8C&pg=PR15|year=1983|publisher=Psychology Press|isbn=978-0-7146-4757-9|pages=15–}}</ref> ยังมีอีกชื่อหนึ่งว่า '''การบุกครองไตรภาคี''' ใน[[โลกอาหรับ]] และ'''ปฏิบัติการคาเดช''' หรือ '''สงครามไซนาย'''ในอิสราเอล<ref name="names">Also named: ''Suez Canal Crisis'', ''Suez War'', ''Suez–Sinai war'', ''Suez Campaign'', ''Sinai Campaign'', ''Operation Musketeer''{{cite web|work=Daily News Egypt |title=Port Said Remembers 'Tripartite Aggression' of 1956' |url=http://www.dailystaregypt.com/article.aspx?ArticleID=3658|url-status=dead |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110825183715/http://www.dailystaregypt.com/article.aspx?ArticleID=3658 |archivedate=25 August 2011 |df= }} ({{lang-ar|أزمة السويس /&lrm; العدوان الثلاثي}} ''{{transl|ar|ALA|Azmat al-Suways / al-ʻUdwān al-Thulāthī }}'', "Suez Crisis"/ "the Tripartite Aggression"; {{lang-fr|link=no|Crise du canal de Suez}}; {{lang-he|מבצע קדש}} ''{{transl|he|AHL|Mivtza' Kadesh}}'' "Operation Kadesh", or {{lang|he|מלחמת סיני}} ''{{transl|he|AHL|Milẖemet Sinai}}'', "Sinai War")</ref> เป็นการบุกครอง[[อียิปต์]]ในปลายปี ค.ศ. 1956 โดย[[อิสราเอล]], ตามมาด้วย[[สหราชอาณาจักร]]และ[[ฝรั่งเศส]] จุดมุ่งหมายคือการควบคุมทางด้านตะวันตกของ[[คลองสุเอซ]] และเพื่อถอดถอนประธานาธิบดีแห่งอียิปต์ [[ญะมาล อับดุนนาศิร]] ที่ได้ถือสิทธิ์ว่าคลองนั้นให้กลายเป็นของรัฐ<ref>{{cite book |last=Mayer |first=Michael S. |title=The Eisenhower Years |url=https://books.google.com/books?id=dIhZxpoZVIQC&pg=PR44 |publisher=Infobase Publishing |year=2010 |page=44 |isbn=9780816053872}}</ref> ภายหลังการสู้รบเริ่มต้นขึ้น ภาวะแรงกดดันทางการเมืองจาก[[สหรัฐอเมริกา]] [[สหภาพโซเวียต]] และ[[สหประชาชาติ]]จนนำไปสู่การถอนกำลังโดยประเทศทั้งสามผู้รุกราน นับว่าเป็นความอับอายขายหน้าอย่างมากสำหรับสหราชอาณาจักรและฝรั่งเศส และเป็นการเสริมสร้างความแข็งแกร่งของนาศิร<ref>{{cite book|last=Abernathy|first=David|title=The Dynamics of Global Dominance: European Overseas Empires, 1415–1980 |page=CXXXIX |url=https://books.google.com/books?id=ennqNS1EOuMC&pg=PA139 |date=2000|publisher=Yale University Press|accessdate=1 September 2015}}</ref><ref>Roger Owen "Suez Crisis" ''The Oxford Companion to the Politics of the World'', Second edition. Joel Krieger, ed. Oxford University Press Inc. 2001.</ref><ref name="Economist2006">{{cite web|url=http://www.economist.com/node/7218678|title=An affair to remember|work=The Economist|date=27 June 2006|accessdate=3 September 2014}}</ref>


เมื่อวันที่ 29 ตุลาคม อิสราเอลได้บุกรุก[[คาบสมุทรไซนาย]]ของอียิปต์ อังกฤษและฝรั่งเศสได้ออกคำสั่งในการร่วมกันเพื่อยุติการยิง ซึ่งได้ถูกเมินเฉย เมื่อวันที่ 5 พฤศจิกายน อังกฤษและฝรั่งเศสได้ส่งทหารโดดร่มลงพื้นตามคลองสุเอซ กองทัพอียิปต์ต้องประสบความปราชัย แต่พวกเขาได้ปิดกั้นคลองขวางการขนส่งทางเรือเอาไว้ทั้งหมด ต่อได้กลายเป็นที่แน่ชัดว่าการบุกครองของอิสราเอลและการโจมตีที่ตามมาทีหลังของอังกฤษและฝรั่งเศสได้ถูกวางแผนเอาไว้ล่วงหน้าโดยทั้งสามประเทศ
เมื่อวันที่ 29 ตุลาคม อิสราเอลได้บุกรุก[[คาบสมุทรไซนาย]]ของอียิปต์ อังกฤษและฝรั่งเศสได้ออกคำสั่งในการร่วมกันเพื่อยุติการยิง ซึ่งได้ถูกเมินเฉย เมื่อวันที่ 5 พฤศจิกายน อังกฤษและฝรั่งเศสได้ส่งทหารโดดร่มลงพื้นตามคลองสุเอซ กองทัพอียิปต์ต้องประสบความปราชัย แต่พวกเขาได้ปิดกั้นคลองขวางการขนส่งทางเรือเอาไว้ทั้งหมด ต่อได้กลายเป็นที่แน่ชัดว่าการบุกครองของอิสราเอลและการโจมตีที่ตามมาทีหลังของอังกฤษและฝรั่งเศสได้ถูกวางแผนเอาไว้ล่วงหน้าโดยทั้งสามประเทศ
บรรทัด 35: บรรทัด 35:
ฝ่ายพันธมิตรทั้งสามประเทศต่างได้บรรลุเป้าหมายทางทหารจำนวนมากแต่คลองกลับใช้การไม่ได้ แรงกดดันทางการเมืองอย่างหนักจากสหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียตได้นำไปสู่การถอนกำลัง ประธานาธิบดีสหรัฐ [[ดไวต์ ดี. ไอเซนฮาวร์]]ได้ตักเตือนอย่างยิ่งว่าอังกฤษไม่ควรจะเข้าไปบุกรุก; เขาได้ข่มขู่ว่าจะสร้างความเสียหายอย่างร้ายแรงต่อระบบการเงินของอังกฤษโดยการขายพันธบัตรเงิน[[ปอนด์สเตอร์ลิง]]ของรัฐบาลสหรัฐ นักประวัติศาตร์ได้สรุปวิกฤตการณ์ครั้งนี้ว่า"ได้บ่งบอกถึงการสิ้นสุดบทบาทของบริเตนใหญ่ในฐานะหนึ่งในมหาอำนาจที่สำคัญของโลก"<ref>{{cite book|author=Sylvia Ellis|title=Historical Dictionary of Anglo-American Relations|url=https://books.google.com/books?id=MYs-8OMk_H0C&pg=PA212|year=2009|publisher=Scarecrow Press|page=212|isbn=9780810862975}}</ref><ref>{{citation|last=Peden|first=G. C.|title=Suez and Britain's Decline as a World Power|date=December 2012|journal=The Historical Journal|volume=55|issue=4|pages=1073–1096|doi=10.1017/S0018246X12000246|authorlink=G. C. Peden}}</ref> คลองสุเอซได้ถูกปิดตั้งแต่เดือนตุลาคม ค.ศ. 1956 จนกระทั่งเดือนมีนาคม ค.ศ. 1957 อิสราเอลได้บรรลุเป้าหมายบางประการ เช่น ได้ให้อิสระในการเดินเรือผ่านช่องแคบติราน ซึ่งอียิปต์ได้ปิดกั้นการเดินเรือบนคาบสมุทรไซนายตั้งแต่ปี ค.ศ. 1950<ref name="Pierre2014">{{cite book|author=Major Jean-Marc Pierre|title=1956 Suez Crisis And The United Nations|url=https://books.google.com/books?id=YxRvCwAAQBAJ|date=15 August 2014|publisher=Tannenberg Publishing|isbn=978-1-78289-608-1|quote=Still in 1950 Egypt blocked the Straits of Tiran barring Israel from the waterway ( Longgood 1958, xii-xiii).}}</ref>
ฝ่ายพันธมิตรทั้งสามประเทศต่างได้บรรลุเป้าหมายทางทหารจำนวนมากแต่คลองกลับใช้การไม่ได้ แรงกดดันทางการเมืองอย่างหนักจากสหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียตได้นำไปสู่การถอนกำลัง ประธานาธิบดีสหรัฐ [[ดไวต์ ดี. ไอเซนฮาวร์]]ได้ตักเตือนอย่างยิ่งว่าอังกฤษไม่ควรจะเข้าไปบุกรุก; เขาได้ข่มขู่ว่าจะสร้างความเสียหายอย่างร้ายแรงต่อระบบการเงินของอังกฤษโดยการขายพันธบัตรเงิน[[ปอนด์สเตอร์ลิง]]ของรัฐบาลสหรัฐ นักประวัติศาตร์ได้สรุปวิกฤตการณ์ครั้งนี้ว่า"ได้บ่งบอกถึงการสิ้นสุดบทบาทของบริเตนใหญ่ในฐานะหนึ่งในมหาอำนาจที่สำคัญของโลก"<ref>{{cite book|author=Sylvia Ellis|title=Historical Dictionary of Anglo-American Relations|url=https://books.google.com/books?id=MYs-8OMk_H0C&pg=PA212|year=2009|publisher=Scarecrow Press|page=212|isbn=9780810862975}}</ref><ref>{{citation|last=Peden|first=G. C.|title=Suez and Britain's Decline as a World Power|date=December 2012|journal=The Historical Journal|volume=55|issue=4|pages=1073–1096|doi=10.1017/S0018246X12000246|authorlink=G. C. Peden}}</ref> คลองสุเอซได้ถูกปิดตั้งแต่เดือนตุลาคม ค.ศ. 1956 จนกระทั่งเดือนมีนาคม ค.ศ. 1957 อิสราเอลได้บรรลุเป้าหมายบางประการ เช่น ได้ให้อิสระในการเดินเรือผ่านช่องแคบติราน ซึ่งอียิปต์ได้ปิดกั้นการเดินเรือบนคาบสมุทรไซนายตั้งแต่ปี ค.ศ. 1950<ref name="Pierre2014">{{cite book|author=Major Jean-Marc Pierre|title=1956 Suez Crisis And The United Nations|url=https://books.google.com/books?id=YxRvCwAAQBAJ|date=15 August 2014|publisher=Tannenberg Publishing|isbn=978-1-78289-608-1|quote=Still in 1950 Egypt blocked the Straits of Tiran barring Israel from the waterway ( Longgood 1958, xii-xiii).}}</ref>


ด้วยผลลัพธ์ของความขัดแย้งครั้งนี้ สหประชาชาติได้ก่อตั้ง[[กองกำลังฉุกเฉินของสหประชาชาติ|กองกำลังรักษาสันติภาพของสหประชาชาติ]] ('''UNEF''') เพื่อเป็นตำรวจบนชายแดนระหว่างอียิปต์-อิสราเอล นายกรัฐมนตรีอังกฤษ [[แอนโทนี อีเดน]]ได้ประกาศลาออก รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกิจการภายนอกของแคนาดา เลสเตอร์ เพียร์สัน ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพและสหภาพโซเวียตได้มีความฮึกเหิม​ใน[[การปฏิวัติฮังการี ค.ศ. 1956|การบุกครองฮังการี]]<ref>{{cite web|url=https://www.wilsoncenter.org/sites/default/files/ACFB01.pdf|title=NATO in the Beholder's Eye: Soviet Perceptions and Policies, 1949–56|publisher=Woodrow Wilson International Center for Scholars|work=Cold War International History Project|date=March 2002|author=Mastny, Vojtech|access-date=April 30, 2018}}</ref><ref>{{cite book|last=Christopher|first=Adam|title=The 1956 Hungarian Revolution: Hungarian and Canadian Perspectives|url=https://books.google.com/books?id=K33FTgZjPFIC&pg=PA37|publisher=University of Ottawa Press|year=2010|page=37|isbn=9780776607054}}</ref>
ด้วยผลลัพธ์ของความขัดแย้งครั้งนี้ สหประชาชาติได้ก่อตั้ง[[กองกำลังฉุกเฉินของสหประชาชาติ|กองกำลังรักษาสันติภาพของสหประชาชาติ]] ('''UNEF''') เพื่อเป็นตำรวจบนชายแดนระหว่างอียิปต์-อิสราเอล นายกรัฐมนตรีอังกฤษ [[แอนโทนี อีเดน]]ได้ประกาศลาออก รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกิจการภายนอกของแคนาดา เลสเตอร์ เพียร์สัน ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพและสหภาพโซเวียตได้มีความฮึกเหิม​ใน[[การปฏิวัติฮังการี ค.ศ. 1956|การบุกครองฮังการี]]<ref>{{cite web|url=https://www.wilsoncenter.org/sites/default/files/ACFB01.pdf|title=NATO in the Beholder's Eye: Soviet Perceptions and Policies, 1949–56|publisher=Woodrow Wilson International Center for Scholars|work=Cold War International History Project|date=March 2002|author=Mastny, Vojtech|access-date=April 30, 2018|archive-date=2013-11-02|archive-url=https://web.archive.org/web/20131102012302/http://www.wilsoncenter.org/sites/default/files/ACFB01.pdf|url-status=dead}}</ref><ref>{{cite book|last=Christopher|first=Adam|title=The 1956 Hungarian Revolution: Hungarian and Canadian Perspectives|url=https://books.google.com/books?id=K33FTgZjPFIC&pg=PA37|publisher=University of Ottawa Press|year=2010|page=37|isbn=9780776607054}}</ref>


== อ้างอิง ==
== อ้างอิง ==
บรรทัด 52: บรรทัด 52:
[[หมวดหมู่:ประวัติศาสตร์อิสราเอล]]
[[หมวดหมู่:ประวัติศาสตร์อิสราเอล]]
[[หมวดหมู่:ประเทศอิสราเอลในปี พ.ศ. 2499]]
[[หมวดหมู่:ประเทศอิสราเอลในปี พ.ศ. 2499]]
[[หมวดหมู่:การยึดครองทางทหารของสหราชอาณาจักร]]
[[หมวดหมู่:การบุกครอง]]
{{โครงประวัติศาสตร์}}
{{โครงประวัติศาสตร์}}
{{โครงสงครามเย็น}}
{{โครงสงครามเย็น}}

รุ่นแก้ไขปัจจุบันเมื่อ 16:07, 22 มิถุนายน 2566

วิกฤตการณ์สุเอซ
ส่วนหนึ่งของ สงครามเย็นและ ความขัดแย้งอาหรับ–อิสราเอล

อาวุธยุโธปกรณ์ของอียิปต์ได้รับความเสียหาย
วันที่29 ตุลาคม ค.ศ. 1956 – 7 พฤศจิกายน ค.ศ. 1956
(ไซนายภายใต้การยึดครองของอิสราเอลจนกระทั่งเดือนมีนาคม ค.ศ. 1957)
สถานที่
ฉนวนกาซา และ อียิปต์ (พิ้นที่โซน ไซนาย และ คลองสุเอซ)
ผล

อียิปต์ได้รับชัยชนะทางการเมือง
พันธมิตรได้รับชัยชนะทางทหาร[1]

  • อังกฤษ​-ฝรั่งเศส​ได้ถอนกำลัง​ หลังได้รับแรงกดดัน​จากนานาชาติ​ (ธันวาคม​ ค.ศ. 1956)
  • อิสราเอล​ยึดครองคาบสมุทร​ไซนาย​ (จนกระทั่งเดือนมีนาคม​ ค.ศ.​ 1957)
  • UNEF ได้ถูกจัดตั้งขึ้นในคาบสมุทรไซนาย [2]
  • ช่องแคบติราน ได้ถูกเปิดอีกครั้งเพื่อการเดินเรือของอิสราเอล
  • แอนโทนี อีเดน ได้ลาออกจากการเป็นนายกรัฐมนตรีอักกฤษ, สิ้นสุดของบทบาทของอังกฤษในฐานะ มหาอำนาจ[3][4][5]
  • การดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีฝรั่งเศสของ Guy Mollet ได้รับความเสียหายอย่างหนัก
คู่สงคราม
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
กำลัง
  • อิสราเอล 175,000
  • สหราชอาณาจักร 45,000
  • ฝรั่งเศส 34,000
 300,000[6]
ความสูญเสีย
Israel:
  • 231 killed[7]
  • 899 wounded
  • 4 captured[8]
United Kingdom:
  • 16 killed
  • 96 wounded
France:
  • 10 killed
  • 33 wounded

วิกฤตการณ์สุเอซ (อังกฤษ: The Suez Crisis) หรือสงครามอิสราเอล-อาหรับครั้งที่สอง[14][15][16] ยังมีอีกชื่อหนึ่งว่า การบุกครองไตรภาคี ในโลกอาหรับ และปฏิบัติการคาเดช หรือ สงครามไซนายในอิสราเอล[17] เป็นการบุกครองอียิปต์ในปลายปี ค.ศ. 1956 โดยอิสราเอล, ตามมาด้วยสหราชอาณาจักรและฝรั่งเศส จุดมุ่งหมายคือการควบคุมทางด้านตะวันตกของคลองสุเอซ และเพื่อถอดถอนประธานาธิบดีแห่งอียิปต์ ญะมาล อับดุนนาศิร ที่ได้ถือสิทธิ์ว่าคลองนั้นให้กลายเป็นของรัฐ[18] ภายหลังการสู้รบเริ่มต้นขึ้น ภาวะแรงกดดันทางการเมืองจากสหรัฐอเมริกา สหภาพโซเวียต และสหประชาชาติจนนำไปสู่การถอนกำลังโดยประเทศทั้งสามผู้รุกราน นับว่าเป็นความอับอายขายหน้าอย่างมากสำหรับสหราชอาณาจักรและฝรั่งเศส และเป็นการเสริมสร้างความแข็งแกร่งของนาศิร[19][20][21]

เมื่อวันที่ 29 ตุลาคม อิสราเอลได้บุกรุกคาบสมุทรไซนายของอียิปต์ อังกฤษและฝรั่งเศสได้ออกคำสั่งในการร่วมกันเพื่อยุติการยิง ซึ่งได้ถูกเมินเฉย เมื่อวันที่ 5 พฤศจิกายน อังกฤษและฝรั่งเศสได้ส่งทหารโดดร่มลงพื้นตามคลองสุเอซ กองทัพอียิปต์ต้องประสบความปราชัย แต่พวกเขาได้ปิดกั้นคลองขวางการขนส่งทางเรือเอาไว้ทั้งหมด ต่อได้กลายเป็นที่แน่ชัดว่าการบุกครองของอิสราเอลและการโจมตีที่ตามมาทีหลังของอังกฤษและฝรั่งเศสได้ถูกวางแผนเอาไว้ล่วงหน้าโดยทั้งสามประเทศ

ฝ่ายพันธมิตรทั้งสามประเทศต่างได้บรรลุเป้าหมายทางทหารจำนวนมากแต่คลองกลับใช้การไม่ได้ แรงกดดันทางการเมืองอย่างหนักจากสหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียตได้นำไปสู่การถอนกำลัง ประธานาธิบดีสหรัฐ ดไวต์ ดี. ไอเซนฮาวร์ได้ตักเตือนอย่างยิ่งว่าอังกฤษไม่ควรจะเข้าไปบุกรุก; เขาได้ข่มขู่ว่าจะสร้างความเสียหายอย่างร้ายแรงต่อระบบการเงินของอังกฤษโดยการขายพันธบัตรเงินปอนด์สเตอร์ลิงของรัฐบาลสหรัฐ นักประวัติศาตร์ได้สรุปวิกฤตการณ์ครั้งนี้ว่า"ได้บ่งบอกถึงการสิ้นสุดบทบาทของบริเตนใหญ่ในฐานะหนึ่งในมหาอำนาจที่สำคัญของโลก"[22][23] คลองสุเอซได้ถูกปิดตั้งแต่เดือนตุลาคม ค.ศ. 1956 จนกระทั่งเดือนมีนาคม ค.ศ. 1957 อิสราเอลได้บรรลุเป้าหมายบางประการ เช่น ได้ให้อิสระในการเดินเรือผ่านช่องแคบติราน ซึ่งอียิปต์ได้ปิดกั้นการเดินเรือบนคาบสมุทรไซนายตั้งแต่ปี ค.ศ. 1950[24]

ด้วยผลลัพธ์ของความขัดแย้งครั้งนี้ สหประชาชาติได้ก่อตั้งกองกำลังรักษาสันติภาพของสหประชาชาติ (UNEF) เพื่อเป็นตำรวจบนชายแดนระหว่างอียิปต์-อิสราเอล นายกรัฐมนตรีอังกฤษ แอนโทนี อีเดนได้ประกาศลาออก รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกิจการภายนอกของแคนาดา เลสเตอร์ เพียร์สัน ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพและสหภาพโซเวียตได้มีความฮึกเหิม​ในการบุกครองฮังการี[25][26]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ Mart, Michelle. Eye on Israel: How America Came to View the Jewish State as an Ally. p. 159. ISBN 0791466876.
  2. ↑ Kunz, Diane B. The Economic Diplomacy of the Suez Crisis. p. 187. ISBN 0-8078-1967-0.
  3. ↑ Brown, Derek (14 March 2001). "1956: Suez and the end of empire". The Guardian. London.
  4. ↑ Reynolds, Paul (24 July 2006). "Suez: End of empire". BBC News.
  5. ↑ History's worst decisions and the people who made them, pp. 167–172
  6. ↑ Casualties in Arab–Israeli Wars, Jewish Virtual Library
  7. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ jsource
  8. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Dupuy 1343
  9. ↑ 9.0 9.1 Varble, Derek The Suez Crisis 1956, Osprey: London 2003, p. 90
  10. ↑ "Britain France Israel Egypt War 1956". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-06-23. สืบค้นเมื่อ 2015-03-04.
  11. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Schiff 1974, p. 70
  12. ↑ A History of the Israeli Army: 1870 - 1974 - Zeev Schiff - كتب Google
  13. ↑ Israel – The Suez War of 1956: U.S. newsreel footage. เหตุการณ์เกิดขึ้นที่ 0:30–0:40.
  14. ↑ Ross, Stewart (2004). Causes and Consequences of the Arab–Israeli Conflict. Evans Brothers. pp. 76–. ISBN 978-0-237-52585-9.
  15. ↑ Isacoff, Jonathan B. (2006). Writing the Arab–Israeli Conflict: Pragmatism and Historical Inquiry. Lexington Books. pp. 79–. ISBN 978-0-7391-1273-1.
  16. ↑ Caplan, Neil (1983). Futile Diplomacy: Operation Alpha and the Failure of Anglo-American Coercive Diplomacy in the Arab–Israeli Conflict, 1954–1956. Psychology Press. pp. 15–. ISBN 978-0-7146-4757-9.
  17. ↑ Also named: Suez Canal Crisis, Suez War, Suez–Sinai war, Suez Campaign, Sinai Campaign, Operation Musketeer"Port Said Remembers 'Tripartite Aggression' of 1956'". Daily News Egypt. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 August 2011. (อาหรับ: أزمة السويس /‎ العدوان الثلاثي Azmat al-Suways / al-ʻUdwān al-Thulāthī , "Suez Crisis"/ "the Tripartite Aggression"; ฝรั่งเศส: Crise du canal de Suez; ฮีบรู: מבצע קדש Mivtza' Kadesh "Operation Kadesh", or מלחמת סיני Milẖemet Sinai, "Sinai War")
  18. ↑ Mayer, Michael S. (2010). The Eisenhower Years. Infobase Publishing. p. 44. ISBN 9780816053872.
  19. ↑ Abernathy, David (2000). The Dynamics of Global Dominance: European Overseas Empires, 1415–1980. Yale University Press. p. CXXXIX. สืบค้นเมื่อ 1 September 2015.
  20. ↑ Roger Owen "Suez Crisis" The Oxford Companion to the Politics of the World, Second edition. Joel Krieger, ed. Oxford University Press Inc. 2001.
  21. ↑ "An affair to remember". The Economist. 27 June 2006. สืบค้นเมื่อ 3 September 2014.
  22. ↑ Sylvia Ellis (2009). Historical Dictionary of Anglo-American Relations. Scarecrow Press. p. 212. ISBN 9780810862975.
  23. ↑ Peden, G. C. (December 2012), "Suez and Britain's Decline as a World Power", The Historical Journal, 55 (4): 1073–1096, doi:10.1017/S0018246X12000246
  24. ↑ Major Jean-Marc Pierre (15 August 2014). 1956 Suez Crisis And The United Nations. Tannenberg Publishing. ISBN 978-1-78289-608-1. Still in 1950 Egypt blocked the Straits of Tiran barring Israel from the waterway ( Longgood 1958, xii-xiii).
  25. ↑ Mastny, Vojtech (March 2002). "NATO in the Beholder's Eye: Soviet Perceptions and Policies, 1949–56" (PDF). Cold War International History Project. Woodrow Wilson International Center for Scholars. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2013-11-02. สืบค้นเมื่อ April 30, 2018.
  26. ↑ Christopher, Adam (2010). The 1956 Hungarian Revolution: Hungarian and Canadian Perspectives. University of Ottawa Press. p. 37. ISBN 9780776607054.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ วิกฤตการณ์คลองสุเอซ
Stub icon

บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

Stub icon

บทความสงครามเย็นนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=วิกฤตการณ์คลองสุเอซ&oldid=10824896"