Tadeusz Michał Zakrzewski: Różnice pomiędzy wersjami

Tadeusz Michał Zakrzewski
	kapitan
Data i miejsce urodzenia	17 grudnia 1877 ; Kraków
Data i miejsce śmierci	12 sierpnia 1927 ; Kraków
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie
Jednostki	20 pułk piechoty
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa

Przeglądaj historię interaktywnie

(Pokaż wszystkie zmiany oczekujące na przejrzenie)

[wersja nieprzejrzana]

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 09:51, 17 cze 2024

Tadeusz Michał Zakrzewski herbu Pomian (ur. 17 grudnia 1877 w Krakowie, zm. 12 sierpnia 1927 tamże) – polski adwokat.

Życiorys

Syn historyka Wincentego Zakrzewskiego i Anny Orzechowskiej. Maturę otrzymał w III cesarskim i królewskim Gimnazjum, obecnie znanym jako II LO im. Króla Jana III Sobieskiego. Po jednorocznej służbie wojskowej w cesarskiej i królewskiej Armii został studentem prawa w 1896, doktoryzował się w 1902, został kandydatem adwokackim i od 1907 roku adwokatem. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1898 w korpusie oficerów rezerwy piechoty. Posiadał przydział w rezerwie do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 10 w Jarosławiu. W 1905 został przeniesiony do cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej i przydzielony do krakowskiego 16 Pułku Piechoty Obrony Krajowej.

W tym czasie aktywnie uczestniczył w życiu artystycznym Krakowa będąc, jak pisze Boy, jednym z obecnych przy narodzinach kabaretu Zielony Balonik. W kabarecie tym aktywnie występował śpiewając (bardzo fałszywie jak wspomina Boy) własne piosenki, czasem żartobliwe, czasem będące ostrą satyrą na rządy stańczyków w ówczesnym Krakowie. Te same wspomnienia szczegółowo opisują jak występ kabaretowy Zakrzewskiego ośmieszył ideę wymalowania przez Jana Stykę panoramy we wnętrzu krakowskiego Barbakanu. W tym czasie poślubił Jadwigę Baraniecką, córkę profesora matematyki UJ Mariana Baranieckiego, z którą miał synów Jana Gastona i Witolda.

W czasie I wojny światowej, pełnił służbę frontową w szeregach, a następnie w charakterze audytora. Zasłużył się podczas procesu w Kurtz na Węgrzech pracując nad uwolnieniem legionistów oskarżonych o zdradę stanu i internowanych w obozie Marmaros Siget.

W Wojsku Polskim został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i wysoką 26. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych piechoty. W 1923 roku posiadał przydział mobilizacyjny do 20 pułku piechoty w Krakowie^[1].

Do przedwczesnej śmierci prowadził kancelarię adwokacką w Krakowie.

Pochowany został na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w grobowcu rodzinnym, w pasie 46^[2].

Grób prof. Wincentego i Tadeusza Zakrzewskiego na cmentarzu Rakowickim

Zobacz też

Więcej na temat procesu legionistów w: Roman Górecki

Przypisy

↑ Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 183, 469.
↑ Karolina Grodziska-Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie (1803-1939). Wyd. II. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 150. ISBN 83-08-01428-3.

Bibliografia

Tomasz Weiss, „Legenda i prawda Zielonego Balonika”, wyd.II, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1987
Tadeusz Żeleński-Boy, „Znaszli ten kraj i inne wspomnienia”, PIW 1956 t.II.
Jakub Zakrzewski, „Z biegiem lat, z biegiem nocy” wspomnienie o Tadeuszu Zakrzewskim.

[1] Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 183, 469.

[2] Karolina Grodziska-Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie (1803-1939). Wyd. II. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 150. ISBN 83-08-01428-3.

[1]

[2]

@@ Linia 26: / Linia 26: @@
 == Życiorys ==
-Syn historyka [[Wincenty Zakrzewski|Wincentego Zakrzewskiego]] i Anny Orzechowskiej. Maturę otrzymał w III cesarskim i królewskim Gimnazjum, obecnie znanym jako [[II Liceum Ogólnokształcące im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie|II LO im. Króla Jana III Sobieskiego]]. Po [[Jednoroczny ochotnik|jednorocznej]] służbie wojskowej w [[Armia Austro-Węgier|cesarskiej i królewskiej Armii]] został studentem prawa w 1896, doktoryzował się w 1901 (promotor [[Michał Bobrzyński|Michał Bobrzyński]]), został kandydatem adwokackim i od 1907 roku adwokatem. Na stopień [[podporucznik]]a został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1898 w korpusie oficerów rezerwy piechoty. Posiadał przydział w rezerwie do [[10 Pułk Piechoty (austro-węgierski)|Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 10]] w Jarosławiu. W 1905 został przeniesiony do [[Cesarsko-królewska Obrona Krajowa|cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej]] i przydzielony do krakowskiego [[16 Pułk Piechoty Obrony Krajowej|16 Pułku Piechoty Obrony Krajowej]].
+Syn historyka [[Wincenty Zakrzewski|Wincentego Zakrzewskiego]] i Anny Orzechowskiej. Maturę otrzymał w III cesarskim i królewskim Gimnazjum, obecnie znanym jako [[II Liceum Ogólnokształcące im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie|II LO im. Króla Jana III Sobieskiego]]. Po [[Jednoroczny ochotnik|jednorocznej]] służbie wojskowej w [[Armia Austro-Węgier|cesarskiej i królewskiej Armii]] został studentem prawa w 1896, doktoryzował się w 1902, został kandydatem adwokackim i od 1907 roku adwokatem. Na stopień [[podporucznik]]a został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1898 w korpusie oficerów rezerwy piechoty. Posiadał przydział w rezerwie do [[10 Pułk Piechoty (austro-węgierski)|Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 10]] w Jarosławiu. W 1905 został przeniesiony do [[Cesarsko-królewska Obrona Krajowa|cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej]] i przydzielony do krakowskiego [[16 Pułk Piechoty Obrony Krajowej|16 Pułku Piechoty Obrony Krajowej]].
 W tym czasie aktywnie uczestniczył w życiu artystycznym Krakowa będąc, jak pisze [[Tadeusz Boy-Żeleński|Boy]], jednym z obecnych przy narodzinach kabaretu [[Zielony Balonik]]. W kabarecie tym aktywnie występował śpiewając (bardzo fałszywie jak wspomina Boy) własne piosenki, czasem żartobliwe, czasem będące ostrą satyrą na rządy stańczyków w ówczesnym Krakowie. Te same wspomnienia szczegółowo opisują jak występ kabaretowy Zakrzewskiego ośmieszył ideę wymalowania przez [[Jan Styka|Jana Stykę]] panoramy we wnętrzu krakowskiego Barbakanu. W tym czasie poślubił Jadwigę Baraniecką, córkę profesora matematyki UJ [[Marian Baraniecki|Mariana Baranieckiego]], z którą miał synów [[Jan Gaston Zakrzewski|Jana Gastona]] i [[Witold Zakrzewski (prawnik)|Witolda]].