Lematyzacja: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
dopisane: por. makrostruktura, link do makrostruktura |
|||
(Nie pokazano 16 wersji utworzonych przez 6 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
== Lematyzacja == |
|||
'''Lematyzacja''' – dobór, forma, liczba haseł w słowniku<ref>Renata Nadobnik: ''Elementy leksykograficzne w podręcznikach do nauczania języka niemieckiego w Polsce''. Gorzów: Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Gorzowie Wielkopolskim, 2013, s. 13.</ref> |
'''Lematyzacja''' – dobór, forma, liczba haseł w słowniku<ref>Renata Nadobnik: ''Elementy leksykograficzne w podręcznikach do nauczania języka niemieckiego w Polsce''. Gorzów: Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Gorzowie Wielkopolskim, 2013, s. 13.</ref> |
||
Hasłami (lemami) w słowniku mogą być nie tylko wyrazy, ale też frazeologizmy, formy gramatyczne (np. stopień wyższy przymiotników, formy supletywne przysłówków: ''lepiej, besser''. formy zaimków osobowych (''mnie, mir''), morfemy słowotwórcze: ''nad-, un-, -haft'', nazwy własne (imiona, nazwy geograficzne). Do problemów związanych z lematyzacją należy też decyzja, w jakiej formie dane jednostki mają w słowniku występować jako hasła, np. czasowniki w formie bezokolicznika (''pracować'') czy 1. osoby liczby pojedynczej (''pracuję''), czy jako oddzielne hasła lematyzowane są formy czasu przeszłego niemieckich czasowników (np. ''ging, sprach'')<ref>Agnieszka Frączek/Ryszard Lipczuk: ''Słowniki polsko–niemieckie i niemiecko–polskie. Historia i teraźniejszość''. Wołczkowo: Oficyna In Plus, 2004, s. 17.</ref>. Lematyzację należy dostosować do wieku czy umiejętności użytkowników słownika. Powinna być inna w słownikach szkolnych przeznaczonych dla uczniów szkoły podstawowej a inna dla osób dorosłych<ref>Renata Nadobnik: ''Znaczenie słowników bilingwalnych w dydaktyce języka niemieckiego w Polsce''. Gorzów: Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Gorzowie Wielkopolskim, 2010, s. 15 n.</ref>. |
[[Hasło (informacja naukowa)|Hasłami]] (lemami) w słowniku mogą być nie tylko wyrazy, ale też [[Związek frazeologiczny|frazeologizmy]], formy gramatyczne (np. stopień wyższy przymiotników, formy supletywne przysłówków: ''lepiej, besser''. formy zaimków osobowych (''mnie, mir''), morfemy słowotwórcze: ''nad-, un-, -haft'', nazwy własne (imiona, nazwy geograficzne). Do problemów związanych z lematyzacją należy też decyzja, w jakiej formie dane jednostki mają w słowniku występować jako hasła, np. czasowniki w formie bezokolicznika (''pracować'') czy 1. osoby liczby pojedynczej (''pracuję''), czy jako oddzielne hasła lematyzowane są formy czasu przeszłego niemieckich czasowników (np. ''ging, sprach'')<ref name=":0">Agnieszka Frączek/Ryszard Lipczuk: ''Słowniki polsko–niemieckie i niemiecko–polskie. Historia i teraźniejszość''. Wołczkowo: Oficyna In Plus, 2004, s. 17.</ref>. Lematyzację należy dostosować do wieku czy umiejętności użytkowników słownika. Powinna być inna w słownikach szkolnych przeznaczonych dla uczniów szkoły podstawowej a inna dla osób dorosłych<ref>Renata Nadobnik: ''Znaczenie słowników bilingwalnych w dydaktyce języka niemieckiego w Polsce''. Gorzów: Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Gorzowie Wielkopolskim, 2010, s. 15 n.</ref>. |
||
Wyrazy hasłowe/hasła najczęściej występują w porządku alfabetycznym, rzadziej w |
Wyrazy hasłowe/hasła najczęściej występują w porządku alfabetycznym, rzadziej w układzie niszowo-alfabetycznym albo gniazdowym (por. [[Makrostruktura (leksykografia)|makrostruktura)]]. [[Homonimia (językoznawstwo)|Homonimy]] zwykle (nie zawsze) są lematyzowane jako oddzielne hasła, np. niem. ''Ball'' (piłka) i ''Ball'' (bal, zabawa)<ref>Ryszard Lipczuk, Magdalena Lisiecka–Czop: Opis słowników: ''Pons Duży Słownik niemiecko-polski, polsko-niemiecki'' (2002) i ''Langenscheidt Słownik Partner'' (2006), [w:] (red.) Ryszard Lipczuk, Magdalena Lisiecka–Czop, Anna Sulikowska, Frazeologizmy w słownikach niemiecko–polskich i polsko–niemieckich – na przykładzie ''Pons Duży Słownik'' i ''Langenscheidt Słownik Partner polsko''–''niemiecki, niemiecko''–''polski.'' Szczecin: Zapol, 2012, s, 62, 65.</ref><ref>Michael Schlaefer: ''Lexikologie und Lexikographie. Eine Einführung am Beispiel deutscher Wörterbücher''. Berlin: Erich Schmidt Verlag, 2002., s. 88 n.</ref>. Lematyzacja może być utożsamiana z [[Makrostruktura (leksykografia)|makrostrukturą]] w węższym znaczeniu<ref name=":0" />. |
||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
Linia 10: | Linia 9: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
Agnieszka Frączek/Ryszard Lipczuk: ''Słowniki polsko–niemieckie i niemiecko–polskie. Historia i teraźniejszość''. Wołczkowo: Oficyna In Plus, 2004. ISBN |
*[[Agnieszka Frączek]]/[[Ryszard Lipczuk]]: ''Słowniki polsko–niemieckie i niemiecko–polskie. Historia i teraźniejszość''. Wołczkowo: Oficyna In Plus, 2004. {{ISBN|83-89402-06-8}}. |
||
⚫ | * [[Ryszard Lipczuk]], Magdalena Lisiecka–Czop: Opis słowników: ''Pons Duży Słownik niemiecko-polski, polsko-niemiecki'' (2002) i ''[[Langenscheidt]] Słownik Partner'' (2006), [w:] (red.) Ryszard Lipczuk, Magdalena Lisiecka–Czop, Anna Sulikowska, Frazeologizmy w słownikach niemiecko–polskich i polsko–niemieckich – na przykładzie ''Pons Duży Słownik'' i ''Langenscheidt Słownik Partner polsko–niemiecki, niemiecko–polski.'' Szczecin: Zapol, 2012, s. 59–74. {{ISBN|978-837518-410-5}}. |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
{{Kontrola autorytatywna}} |
|||
⚫ | Ryszard Lipczuk, Magdalena Lisiecka–Czop: Opis słowników: ''Pons Duży Słownik niemiecko-polski, polsko-niemiecki'' (2002) i ''Langenscheidt Słownik Partner'' (2006), [w:] (red.) Ryszard Lipczuk, Magdalena Lisiecka–Czop, Anna Sulikowska, Frazeologizmy w słownikach niemiecko–polskich i polsko–niemieckich – na przykładzie ''Pons Duży Słownik'' i ''Langenscheidt Słownik Partner |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[Kategoria:Leksykografia]] |
[[Kategoria:Leksykografia]] |
||
[[Kategoria:Glottodydaktyka]] |
|||
[[Kategoria:Słowniki]] |
Aktualna wersja na dzień 20:32, 16 sty 2024
Lematyzacja – dobór, forma, liczba haseł w słowniku[1]
Hasłami (lemami) w słowniku mogą być nie tylko wyrazy, ale też frazeologizmy, formy gramatyczne (np. stopień wyższy przymiotników, formy supletywne przysłówków: lepiej, besser. formy zaimków osobowych (mnie, mir), morfemy słowotwórcze: nad-, un-, -haft, nazwy własne (imiona, nazwy geograficzne). Do problemów związanych z lematyzacją należy też decyzja, w jakiej formie dane jednostki mają w słowniku występować jako hasła, np. czasowniki w formie bezokolicznika (pracować) czy 1. osoby liczby pojedynczej (pracuję), czy jako oddzielne hasła lematyzowane są formy czasu przeszłego niemieckich czasowników (np. ging, sprach)[2]. Lematyzację należy dostosować do wieku czy umiejętności użytkowników słownika. Powinna być inna w słownikach szkolnych przeznaczonych dla uczniów szkoły podstawowej a inna dla osób dorosłych[3].
Wyrazy hasłowe/hasła najczęściej występują w porządku alfabetycznym, rzadziej w układzie niszowo-alfabetycznym albo gniazdowym (por. makrostruktura). Homonimy zwykle (nie zawsze) są lematyzowane jako oddzielne hasła, np. niem. Ball (piłka) i Ball (bal, zabawa)[4][5]. Lematyzacja może być utożsamiana z makrostrukturą w węższym znaczeniu[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Renata Nadobnik: Elementy leksykograficzne w podręcznikach do nauczania języka niemieckiego w Polsce. Gorzów: Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Gorzowie Wielkopolskim, 2013, s. 13.
- ↑ a b Agnieszka Frączek/Ryszard Lipczuk: Słowniki polsko–niemieckie i niemiecko–polskie. Historia i teraźniejszość. Wołczkowo: Oficyna In Plus, 2004, s. 17.
- ↑ Renata Nadobnik: Znaczenie słowników bilingwalnych w dydaktyce języka niemieckiego w Polsce. Gorzów: Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Gorzowie Wielkopolskim, 2010, s. 15 n.
- ↑ Ryszard Lipczuk, Magdalena Lisiecka–Czop: Opis słowników: Pons Duży Słownik niemiecko-polski, polsko-niemiecki (2002) i Langenscheidt Słownik Partner (2006), [w:] (red.) Ryszard Lipczuk, Magdalena Lisiecka–Czop, Anna Sulikowska, Frazeologizmy w słownikach niemiecko–polskich i polsko–niemieckich – na przykładzie Pons Duży Słownik i Langenscheidt Słownik Partner polsko–niemiecki, niemiecko–polski. Szczecin: Zapol, 2012, s, 62, 65.
- ↑ Michael Schlaefer: Lexikologie und Lexikographie. Eine Einführung am Beispiel deutscher Wörterbücher. Berlin: Erich Schmidt Verlag, 2002., s. 88 n.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Agnieszka Frączek/Ryszard Lipczuk: Słowniki polsko–niemieckie i niemiecko–polskie. Historia i teraźniejszość. Wołczkowo: Oficyna In Plus, 2004. ISBN 83-89402-06-8.
- Ryszard Lipczuk, Magdalena Lisiecka–Czop: Opis słowników: Pons Duży Słownik niemiecko-polski, polsko-niemiecki (2002) i Langenscheidt Słownik Partner (2006), [w:] (red.) Ryszard Lipczuk, Magdalena Lisiecka–Czop, Anna Sulikowska, Frazeologizmy w słownikach niemiecko–polskich i polsko–niemieckich – na przykładzie Pons Duży Słownik i Langenscheidt Słownik Partner polsko–niemiecki, niemiecko–polski. Szczecin: Zapol, 2012, s. 59–74. ISBN 978-837518-410-5.
- Renata Nadobnik: Znaczenie słowników bilingwalnych w dydaktyce języka niemieckiego w Polsce. Gorzów: Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Gorzowie Wielkopolskim, 2010. ISBN 978-83-89682-73-4.
- Renata Nadobnik: Elementy leksykograficzne w podręcznikach do nauczania języka niemieckiego w Polsce. Gorzów: Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Gorzowie Wielkopolskim, 2013. ISBN 978-83-63134-93-8.
- Michael Schlaefer: Lexikologie und Lexikographie. Eine Einführung am Beispiel deutscher Wörterbücher. Berlin: Erich Schmidt Verlag, 2002. ISBN 3-503-06143-6.