Niemand zag het succes van Golden Hour aankomen, zelfs Kacey Musgraves zelf niet. Kijk maar naar haar verbaasde gezicht, toen ze de GRAMMY® voor album van het jaar won. De foto van dat moment werd een meme. Het album was een eerbetoon aan prille liefde, gemaakt met een nieuw productieteam (Ian Fitchuk en Daniel Tashian) en een klein beetje LSD. Het album, deels opgenomen in de paardenstal van Sheryl Crow, veranderde de loopbaan van Musgraves. Ze was vooral bekend en geliefd onder critici, maar werd nu een wereldwijde ster.
Golden Hour is een meesterwerk vol etherische countrypop. Soms dringt een psychedelische sfeer door, soms wat disco, maar aldoor houdt Musgraves de boel bij elkaar met haar humor en indringende vocalen. ‘Slow Burn’ begint met gitaarakkoorden in een mineurtoonsoort, maar gaandeweg worden nieuwe geluiden geïntroduceerd, terwijl ‘Space Cowboy’ een sublieme, meanderende countryballad is. Afsluiter ‘Rainbow’ is een tijdloos nummer dat steun biedt aan de LHBTI+-gemeenschap. Musgraves rekt de verbeeldingskracht van country op en iedereen is welkom op die reis.
