Luke Combs geldt inmiddels als een van de grote sterren van de Amerikaanse country, maar de trouwe fans die hem al volgden toen hij alleen regionale bekendheid genoot in North Carolina hebben hem een flinke groei zien doormaken. Het is dan ook niet zo gek dat Combs koos voor Growin' Up als titel voor zijn derde langspeler, een portret van een artiest wiens carrière nieuwe hoogtepunten bereikt. “Het is tijd om orde op zaken te stellen”, vertelt Combs aan Apple Music. “Je groeit op. Je gaat van het ene ding naar het andere. Dat is hoe ik de muziek op het album ervaar.” Het album staat vol hits, zoals de nummer 1-countryhit 'Doin' This' en het bedachtzame 'Tomorrow Me'. Op enkele nummers bespreekt Combs persoonlijke zaken, zoals op het bijzondere 'Middle of Somewhere'. Het is een liefdevolle ode aan het dorp waar Combs met zijn gezin woont, net buiten Nashville. Hieronder bespreekt hij een paar van de belangrijkste nummers van Growin' Up. The Kind of Love We Make “Mijn gitaartechnicus, Jamie Davis, is een supergetalenteerde vocalist en geweldige gitarist. Dit was een nummer waar hij aan was begonnen met Dan en Reid Isbell. Ze vonden de melodie geweldig. Dan en Reid kwamen naar Montana. Ik had daar een huis gehuurd, om een paar weken te schrijven. Zij kwamen met dit nummer en ik dacht: man, dat is te gek. We hebben het afgemaakt en het was geweldig. Ik hou van dit nummer. Het is qua melodie gewoon anders dan mijn andere materiaal.” Outrunnin’ Your Memory – met Miranda Lambert “Miranda en ik hadden elkaar nog nooit écht ontmoet. Dus ik zei: “Weet je, uiteindelijk zullen we iets moeten bedenken. Waar wil je over schrijven?” We hadden geen plan, het was niet zo dat het per se een duet moest zijn. Het was bijna alsof we ingehuurde schrijvers waren, die samen een goed nummer wilden schrijven dat iedereen leuk zou vinden. Dat was het idee. Het was nooit: laten we een nummer voor mij of een nummer voor jou schrijven. We probeerden gewoon het beste nummer te schrijven.” Middle of Somewhere “Het nummer is ontstaan vanuit een gevoel van verbinding met het dorp waar we wonen en met de mensen die er wonen. Het gaat over hoe geweldig ze zijn voor ons en het respect dat ze hebben voor onze privacy. Ze beschermen ons zelfs een beetje. Ze willen ons helpen en vragen er niks voor terug. Niemand heeft zoiets van: laten we vrienden zijn en geef me tickets. Ze vinden het geweldig dat we er zijn, en ik ben dankbaar om daar te mogen zijn en deel uit te maken van die gemeenschap. De mensen zijn er trots op dat we er wonen, omdat ze denken: waarom komt deze gast uitgerekend hier wonen? Hij kan wonen waar hij maar wil.”