درخواست های مجاز

توجه: YouTube Content ID API برای استفاده شرکای محتوای YouTube در نظر گرفته شده است و برای همه توسعه دهندگان یا همه کاربران YouTube قابل دسترسی نیست. اگر API شناسه محتوای YouTube را به‌عنوان یکی از سرویس‌های فهرست شده در Google API Console نمی‌بینید، برای کسب اطلاعات بیشتر درباره YouTube Partner Program به مرکز راهنمایی YouTube مراجعه کنید.

YouTube Content ID API از پروتکل OAuth 2.0 برای اجازه دسترسی به داده های خصوصی کاربر پشتیبانی می کند. لیست زیر برخی از مفاهیم اصلی OAuth 2.0 را توضیح می دهد:

  • هنگامی که کاربر برای اولین بار سعی می کند از عملکردی در برنامه شما استفاده کند که لازم است کاربر به یک Google Account or YouTube account وارد شود، برنامه شما فرآیند مجوز OAuth 2.0 را آغاز می کند.

  • برنامه شما کاربر را به سرور مجوز Google هدایت می کند. پیوند به آن صفحه scope دسترسی را که برنامه شما برای حساب کاربر درخواست می کند مشخص می کند. scope منابعی را مشخص می کند که برنامه شما می تواند در هنگام عمل به عنوان کاربر تأیید شده، بازیابی، درج، به روز رسانی یا حذف کند.

  • اگر کاربر موافقت کند که برنامه شما را برای دسترسی به آن منابع مجاز کند، Google یک رمز را به برنامه شما برمی گرداند. بسته به نوع برنامه شما، یا توکن را تأیید می کند یا آن را با نوع دیگری از توکن مبادله می کند.

    به عنوان مثال، یک برنامه وب سمت سرور، توکن بازگشتی را با یک نشانه دسترسی و یک توکن تازه سازی مبادله می کند. توکن دسترسی به برنامه اجازه می‌دهد درخواست‌ها را از طرف کاربر تأیید کند، و نشانه تازه‌سازی به برنامه اجازه می‌دهد تا زمانی که نشانه دسترسی اصلی منقضی شود، یک نشانه دسترسی جدید را بازیابی کند.

مهم: برای اینکه بتوانید از مجوز OAuth 2.0 استفاده کنید، باید اعتبارنامه مجوز را در کنسول API Google دریافت کنید .

OAuth 2.0 جریان دارد

Google API از چندین مورد استفاده OAuth 2.0 پشتیبانی می کند: