Тытус Лівіюс: розьніца паміж вэрсіямі

Тытус Лівіюс
	Тытус Лівіюс
Дата нараджэньня	59 да н. э.
Месца нараджэньня	Падуя, Рымская рэспубліка;
Дата сьмерці	17
Месца сьмерці	Падуя, Рымская імпэрыя;
Занятак	гісторык, пісьменьнік, паэт
Жанры	гістарыяграфія[d]
	Тытус Лівіюс у Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

← Папярэдняя зьмена

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразьметка

Лінейны

Цяперашняя вэрсія на 00:44, 24 траўня 2024

Тытус Лі́віюс (па-лацінску: Titus Livius; 59 да н. э., Патавіюм — 17) — адзін з найбольш вядомых рымскіх гісторыкаў, аўтар значна цытаванай «гісторыі ад заснаваньня гораду» (лац. Ab urbe condita), а таксама гісторыка-філязофскіх дыялёгаў і рытарычнага твору эпісталярнай формы да сына, якія не захаваліся на нашых дзён.

Стаў заснавальнікам так званай альтэрнатыўнай гісторыі, апісаўшы рытарычным чынам магчымую барацьбу між Рымам і Аляксандрам Македонскім, калі б апошні пражыў больш працяглы час. Узорамі дасканалага стылю Лівіюс называў Дэмасфэна і Цыцэрона.

Лівіюс паходзіў з заможнай сям’і, у раньняй маладосьці прыехаў у Рым, дзе атрымаў добрую адукацыю, пасьля чаго заняўся філязофіяй, гісторыяй і рыторыкай. Нягледзячы на тое, што блізкія стасункі зьвязвалі яго з Аўгустам, Лівіюс не прымаў дзейнага ўдзелу ў палітычным жыцьці.

Пасьля 27 году да н. э. Лівіюс пачаў працаваць над фундамэнтальнай работай па гісторыі Рыма ў 142 кнігах, дзе апісваў маральныя каштоўнасьці. У іх ён бачыў сродак адраджэньня Рыму. У той самы час, падзяляючы погляды стоікаў, Тытус Лівіюс верыў у фатум. У творах Лівіюса, якія захаваліся да нашых дзён, прысутнічае вялікая колькасьць прамоваў гістарычных і паўлегендарных фігураў. З храналягічнага пункту гледжаньня, стыль Лівіюса зьяўляецца прамежкавым этапам паміж клясычным і так званай лацінай срэбнага веку Імпэрыі. Да Лівіюса з павагай ставіліся старэйшы і малодшы Сэнэкі, Квінтыліян і Тацыт, а ягоныя працы выкарыстоўвалі Валерыюс Максім, Анэй Флёр, Люкан і Сыліюс Італік.

Нікалё Мак’явэльлі напісаў «Развагі пра першую дэкаду Тытуса Лівіюса».

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ ^а ^б ^в Deutsche Nationalbibliothek Record #118573624 // Gemeinsame Normdatei (ням.) — 2012—2016.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

[_7df96baebc09931f-1] а ^б ^в Deutsche Nationalbibliothek Record #118573624 // Gemeinsame Normdatei (ням.) — 2012—2016.

[1]

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
+{{Асоба}}
-[[Файл:Titus Livius.png|міні|160пкс|Тытус Лівіюс]]
-[[File:Ab Urbe condita.tif|thumb|''Ab Urbe condita'', 1714]]
+[[Файл:Ab Urbe condita.tif|значак|''Ab Urbe condita'', 1714]]
-'''Тытус Лі́віюс''' ({{мова-la|Titus Livius}}; [[59 да н. э.]], [[Падуя|Патавіюм]] — [[17]]) — адзін з найбольш вядомых [[Старажытны Рым|рымскіх]] гісторыкаў, аўтар значна цытаванай «[[Гісторыя ад заснаваньня гораду|гісторыі ад заснаваньня гораду]]» ({{мова-la|Ab urbe condita}}), а таксама гісторыка-філязофскіх дыялёгаў і рытарычнага твору эпісталярнай формы да сына, якія не захаваліся на нашых дзён.
+'''Тытус Лі́віюс''' ({{мова-la|Titus Livius}}; 59 да н. э., [[Падуя|Патавіюм]] — 17) — адзін з найбольш вядомых [[Старажытны Рым|рымскіх]] гісторыкаў, аўтар значна цытаванай «[[Гісторыя ад заснаваньня гораду|гісторыі ад заснаваньня гораду]]» ({{мова-la|Ab urbe condita|скарочана}}), а таксама гісторыка-філязофскіх дыялёгаў і рытарычнага твору эпісталярнай формы да сына, якія не захаваліся на нашых дзён.
 Стаў заснавальнікам так званай [[альтэрнатыўная гісторыя|альтэрнатыўнай гісторыі]], апісаўшы рытарычным чынам магчымую барацьбу між Рымам і [[Аляксандар Македонскі|Аляксандрам Македонскім]], калі б апошні пражыў больш працяглы час. Узорамі дасканалага стылю Лівіюс называў [[Дэмасфэн]]а і [[Марк Туліюс Цыцэрон|Цыцэрона]].
@@ Радок 7: / Радок 7: @@
 Лівіюс паходзіў з заможнай сям’і, у раньняй маладосьці прыехаў у [[Рым]], дзе атрымаў добрую адукацыю, пасьля чаго заняўся філязофіяй, гісторыяй і рыторыкай. Нягледзячы на тое, што блізкія стасункі зьвязвалі яго з [[Актавіян Аўгуст|Аўгустам]], Лівіюс не прымаў дзейнага ўдзелу ў палітычным жыцьці.
-Пасьля [[27 да н. э.|27 году да н. э.]] Лівіюс пачаў працаваць над фундамэнтальнай работай па гісторыі Рыма ў 142 кнігах, дзе апісваў маральныя каштоўнасьці. У іх ён бачыў сродак адраджэньня Рыму. У той самы час, падзяляючы погляды [[стаіцызм|стоікаў]], Тытус Лівіюс верыў у [[фатум]]. У творах Лівіюса, якія захаваліся да нашых дзён, прысутнічае вялікая колькасьць прамоваў гістарычных і паўлегендарных фігураў. З храналягічнага пункту гледжаньня, стыль Лівіюса зьяўляецца прамежкавым этапам паміж клясычным і так званай лацінай срэбнага веку Імпэрыі. Да Лівіюса з павагай ставіліся старэйшы і [[Луцыюс Анэй Сэнэка|малодшы Сэнэкі]], [[Квінтыліян]] і [[Публіюс Карнэліюс Тацыт|Тацыт]], а ягоныя працы выкарыстоўвалі [[Валеры Максімус]], [[Люцыюс Анэюс Флёр|Анэюс Флёр]], [[Маркус Анэюс Люканус|Люканус]] і [[Сыліюс Італікус]].
+Пасьля 27 году да н. э. Лівіюс пачаў працаваць над фундамэнтальнай работай па гісторыі Рыма ў 142 кнігах, дзе апісваў маральныя каштоўнасьці. У іх ён бачыў сродак адраджэньня Рыму. У той самы час, падзяляючы погляды [[стаіцызм|стоікаў]], Тытус Лівіюс верыў у [[фатум]]. У творах Лівіюса, якія захаваліся да нашых дзён, прысутнічае вялікая колькасьць прамоваў гістарычных і паўлегендарных фігураў. З храналягічнага пункту гледжаньня, стыль Лівіюса зьяўляецца прамежкавым этапам паміж клясычным і так званай лацінай срэбнага веку Імпэрыі. Да Лівіюса з павагай ставіліся старэйшы і [[Луцыюс Анэй Сэнэка|малодшы Сэнэкі]], [[Квінтыліян]] і [[Публіюс Карнэліюс Тацыт|Тацыт]], а ягоныя працы выкарыстоўвалі [[Валерыюс Максім]], [[Люцыюс Анэй Флёр|Анэй Флёр]], [[Маркус Анэй Люкан|Люкан]] і [[Сыліюс Італік]].
 [[Нікалё Мак’явэльлі]] напісаў «Развагі пра першую дэкаду Тытуса Лівіюса».
+== Крыніцы ==
+{{Крыніцы}}
 == Вонкавыя спасылкі ==
-{{Commons}}
 * [http://www.thelatinlibrary.com/liv.html «Гісторыя ад заснаваньня гораду» на лацінскай мове]
 * [http://ancientrome.ru/antlitr/livi/index.htm «Гісторыя ад заснаваньня гораду» на расейскай мове]