Перайсьці да зьместу

Сіргут: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д п.
Радок 2: Радок 2:


== Паходжаньне ==
== Паходжаньне ==
{{Асноўны артыкул|Імёны ліцьвінаў}}

Імя Сургут зьмяшчае той жа фармант (-гуд-, -гут-), што і [[Германскія мовы|германскае]] ([[Гоцкая мова|гоцкае]]) імя [[Готшалк (імя)|Гудэскалк (Готшалк)]]<ref>{{Літаратура/Пачаткі Вялікага княства Літоўскага (2019)|к}} С. 18.</ref>. Гэты ж фармант празь імя [[Гудзігерд]] зьвязвае Сургута зь імём [[Альгерд (імя)|Альгерд]], якое мае поўныя германскія адпаведнікі (герцаг Альгерд з [[Гогенштайн (Турынгія)|Гогенштайну]]<ref>{{Літаратура/Старажытныя ліцьвіны|1к}} С. 47.</ref>).
Імя Сургут зьмяшчае той жа фармант (-гуд-, -гут-), што і [[Германскія мовы|германскае]] ([[Гоцкая мова|гоцкае]]) імя [[Готшалк (імя)|Гудэскалк (Готшалк)]]<ref>{{Літаратура/Пачаткі Вялікага княства Літоўскага (2019)|к}} С. 18.</ref>. Гэты ж фармант празь імя [[Гудзігерд]] зьвязвае Сургута зь імём [[Альгерд (імя)|Альгерд]], якое мае поўныя германскія адпаведнікі (герцаг Альгерд з [[Гогенштайн (Турынгія)|Гогенштайну]]<ref>{{Літаратура/Старажытныя ліцьвіны|1к}} С. 47.</ref>).



Вэрсія ад 22:21, 26 чэрвеня 2023

Сургут, Сіргут — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Імя Сургут зьмяшчае той жа фармант (-гуд-, -гут-), што і германскае (гоцкае) імя Гудэскалк (Готшалк)[1]. Гэты ж фармант празь імя Гудзігерд зьвязвае Сургута зь імём Альгерд, якое мае поўныя германскія адпаведнікі (герцаг Альгерд з Гогенштайну[2]).

Паводле менскага дасьледніка Алёхны Дайліды, які разьвівае германскую (перадусім усходнегерманскую) этымалёгію імёнаў літоўскіх князёў і баяраў, імя Сургут складаецца з фармантаў -сур- (-сыр-) (усходнегерманскія імёны Siriaud, Syrivald), які паходзіць ад гоцкага sisu 'чароўны сьпеў, заклён', і -гуд- (гоцкія імёны Gudeleub, Godemund, Guderith), які паходзіць ад гоцкага guþs 'Бог'[3]. Такім парадкам, імя Сургут азначае «Боскі заклён»[4] і адпавядае старажытнаму германскаму імю Sisagut[5] (Serecutus[6]).

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: cum Surguthe de Reskym[7], Surguttes de Roszkini[8], Surgutes de Reszkymi[9] (2 кастрычніка 1413 году); на боярина господарьского повету Городенского Анъдрея Сиркгутевича… Андрей Сиркгутевичъ… Андрею Сиркгутевичу (23 сакавіка 1555 году[10], 6 ліпеня 1556 году[11]); Валенъты Анъдреевичъ Сиръкгутевича[12], Шымонъ Шыркгутевичъ[13] (1565 год); Иванъ Сиркгуть[14], Каленикъ Сиркгутевичъ… Валентынъ Андреевичъ Сиркгутевичъ… Шимко Сиркгутевичъ[15] (1567 год); шляхтичовъ пана Каспора и пана Антонія Сиркгутевичовъ земянъ повету Городенского (7 жніўня 1601 году)[16].

Носьбіты

Глядзіце таксама

Крыніцы

  1. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  2. ^ Урбан П. Старажытныя ліцьвіны: мова, паходжаньне, этнічная прыналежнасьць. — Менск: 2001. С. 47.
  3. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17, 19.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 26.
  5. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1345.
  6. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 15, 1973. S. 19 (265).
  7. ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 54.
  8. ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 57.
  9. ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 70.
  10. ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 21. — Вильна, 1894. С. 136.
  11. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 17. — Вильна, 1887. С. 408.
  12. ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 278.
  13. ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 279.
  14. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 673.
  15. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 681.
  16. ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 4. — Вильна, 1867. С. 62.