Перайсьці да зьместу

Павал Урбан: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Zemant (гутаркі | унёсак)
Меткі: Рэдагаваньне з мабільнай прылады Праўка праз мабільную вэрсію сайту
дапаўненьне
 
Радок 1: Радок 1:
{{Іншыя значэньні|Урбан}}
{{Іншыя значэньні|Урбан}}
{{Навуковец
{{Навуковец
| Лацінка = Pavał Urban
| Месца нараджэньня = в. [[Закаліўе (вёска)|Закаліўе]] [[Лепельскі раён|Лепельскага раёну]]
| Месца нараджэньня = в. [[Закаліўе (вёска)|Закаліўе]] [[Лепельскі раён|Лепельскага раёну]]
| Месца сьмерці = [[Мюнхэн]]
| Месца сьмерці = [[Мюнхэн]]
| Навуковая сфэра = [[гісторыя]]
| Навуковая сфэра = [[гісторыя]]
| Месца працы = Інстытут вывучэньня СССР у Мюнхэне. (1956—1974)<br />Радыё Свабода (1974—1989)
| Месца працы = Інстытут вывучэньня СССР у Мюнхэне. (1956—1974)<br />Радыё Свабода (1974—1989)
| Альма-матэр = Лювэнскі ўнівэрсытэт
| Альма-матэр = Лювэнскі ўнівэрсытэт
| Навуковы кіраўнік =
| Навуковы кіраўнік =
}}
}}
'''Павал Урбан''' (псэўд. ''Паўлюк Вазёрны'', ''Паўла Урбан''; нар. {{Нарадзіўся|27|3|1924}}, в. [[Закаліўе (вёска)|Закаліўе]] [[Лепельскі раён|Лепельскага раёну]] — {{Памёр|2|2|2011}}<ref>[http://www.svaboda.org/content/article/2295722.html Памёр беларускі эміграцыйны гісторык Павал Урбан] // [[Радыё Свабода]], 2 лютага 2011.</ref>) — беларускі гісторык, актыўны дзяяч эміграцыі. Кандыдат гістарычных навук.
'''Павал Урбан''' (псэўд. ''Паўлюк Вазёрны'', ''Паўла Урбан''; нар. 27 сакавіка 1924, в. [[Закаліўе (вёска)|Закаліўе]] [[Лепельскі раён|Лепельскага раёну]] — 2 лютага 2011<ref>[http://www.svaboda.org/content/article/2295722.html Памёр беларускі эміграцыйны гісторык Павал Урбан], [[Радыё Свабода]], 2 лютага 2011 г.</ref>) — беларускі гісторык, актыўны дзяяч эміграцыі. Кандыдат гістарычных навук.


== Жыцьцяпіс ==
== Жыцьцяпіс ==
Зь сялянскай сям'і, сын Кастуся і Аўгіньні. Бацька меў 9 гектараў зямлі і быў абрабаваны («раскулачаны») [[Расейская акупацыя Беларусі|савецкімі акупацыйнымі ўладамі]] ў [[Калектывізацыя|калектывізацыю]]. У 1940 годзе паступіў у школу фабрычна-завадзкога навучаньня ў Віцебску.

У [[Другая сусьветная вайна|Другую сусьветную вайну]] браў удзел у беларускім нацыянальным жыцьці, служыў у [[Беларуская дапаможная паліцыя|беларускай паліцыі]], [[Беларуская Краёвая Абарона|БКА]]. Зь лета 1944 году на эміграцыі.
У [[Другая сусьветная вайна|Другую сусьветную вайну]] браў удзел у беларускім нацыянальным жыцьці, служыў у [[Беларуская дапаможная паліцыя|беларускай паліцыі]], [[Беларуская Краёвая Абарона|БКА]]. Зь лета 1944 году на эміграцыі.


З 1950 году — у [[Бэльгія|Бэльгіі]], скончыў гістарычны факультэт [[Лювэнскі ўнівэрсытэт|Лювэнскага ўнівэрсытэту]]. Абараніў дысэртацыю «Вялікае Княства Літоўскае за часамі вялікага князя Аляксандра (1492—1506)». У 1955—1974<ref>[http://slounik.org/120443.html Урбан Павал] // [[Лявон Юрэвіч]]. Літаратурны рух на эміграцыі. — Менск: БГА, 2002.</ref> працаваў у Інстытуце вывучэньня СССР ([[Мюнхэн]]), быў скарбнікам і адміністратарам выдавецтва «Бацькаўшчына». У 1974—1989 — супрацоўнік беларускай рэдакцыі радыё «Свабода».
З 1950 году — у [[Бэльгія|Бэльгіі]], скончыў гістарычны факультэт [[Лювэнскі ўнівэрсытэт|Лювэнскага ўнівэрсытэту]]. Абараніў дысэртацыю «Вялікае Княства Літоўскае за часамі вялікага князя Аляксандра (1492—1506)». У 1955—1974 гадох<ref>[http://slounik.org/120443.html Урбан Павал] // [[Лявон Юрэвіч]]. Літаратурны рух на эміграцыі. — Менск: БГА, 2002.</ref> працаваў у Інстытуце вывучэньня СССР ([[Мюнхэн]]), быў скарбнікам і адміністратарам выдавецтва «Бацькаўшчына». У 1974—1989 гадох — супрацоўнік беларускай рэдакцыі радыё «Свабода».


Рыхтаваў матэрыялы і пісаў артыкулы для часопіса «[[Запісы БІНІМ]]», газэты «Бацькаўшчына», Беларускай рэдакцыі радыё «Свабода» ў Мюнхэне<ref>Міхась Лебедзь. [https://web.archive.org/web/20050228003155/http://nchas.iatp.by/arhiv/19/artyk/9.html Навуковыя набыткі эмігрантаў: Дзейнасць беларускай эміграцыі на ніве навукі ў ФРГ у 1965—1990 гадах] // «Новы Час» № 14 (19), 2003.</ref>.
Рыхтаваў матэрыялы і пісаў артыкулы для часопіса «[[Запісы БІНІМ]]», газэты «Бацькаўшчына», Беларускай рэдакцыі радыё «Свабода» ў Мюнхэне<ref>Міхась Лебедзь. [https://web.archive.org/web/20050228003155/http://nchas.iatp.by/arhiv/19/artyk/9.html Навуковыя набыткі эмігрантаў: Дзейнасць беларускай эміграцыі на ніве навукі ў ФРГ у 1965—1990 гадах] // Новы Час. № 14 (19), 2003.</ref>.


== Працы ==
== Працы ==
У 1972 годзе выдаў кнігу «У сьвятле гістарычных фактаў», дзе паказаў, што брашура [[Лаўрэнці Абэцэдарскі|Л. Абэцэдарскага]] «В свете неопровержимых фактов» (1969), носіць шавіністычна-расейскі характар і зьяўляецца сьвядомым абкраданьнем гісторыі беларускага народу<ref>[[Алесь Смалянчук]]. [https://web.archive.org/web/20080704131654/http://kamunikat.fontel.net/www/czasopisy/almanach/10/02.htm Феномен беларускай савецкай гістарыяграфіі] // «[[Гістарычны Альманах]]». Том 10, 2004.</ref>, там жа вялікую ўвагу вылучыў крытыцы мэтадалёгіі гісторыі ў тагачаснай гістарыяграфіі гісторыі Беларусі.
У 1972 годзе выдаў кнігу «У сьвятле гістарычных фактаў», дзе паказаў, што брашура [[Лаўрэнці Абэцэдарскі|Л. Абэцэдарскага]] «В свете неопровержимых фактов» (1969 год), носіць [[Расейскі фашызм|шавіністычна-расейскі]] характар і ёсьць [[Русіфікацыя Беларусі|сьвядомым абкраданьнем гісторыі беларускага народу]]<ref>[[Алесь Смалянчук|Смалянчук А.]] [https://web.archive.org/web/20080704131654/http://kamunikat.fontel.net/www/czasopisy/almanach/10/02.htm Феномен беларускай савецкай гістарыяграфіі] // [[Гістарычны Альманах]]. Т. 10, 2004.</ref>, там жа вялікую ўвагу вылучыў крытыцы мэтадалёгіі гісторыі ў тагачаснай гістарыяграфіі гісторыі Беларусі.


У 2001 годзе ў [[Менск]]у выйшла праца П. Урбана «Старажытныя ліцьвіны: Мова. Паходжаньне. Этнічная прыналежнасьць» (2-е выданьне — 2003), прысьвечаная дасьледаваньню этнічнай прыналежнасьці старажытных [[ліцьвіны|ліцьвінаў]] і гістарычнага тэрміну «[[Літва старажытная|Літва]]».
У 2001 годзе ў [[Менск]]у выйшла праца Паўла Урбана «Старажытныя ліцьвіны: Мова. Паходжаньне. Этнічная прыналежнасьць» (2-е выданьне — 2003), прысьвечаная дасьледаваньню этнічнай прыналежнасьці старажытных [[ліцьвіны|ліцьвінаў]] і гістарычнага тэрміну «[[Літва старажытная|Літва]]».


== Бібліяграфія ==
== Творы ==
* Сучасныя палітычныя тэндэнцыі ў [[Нацыянальная акадэмія навук Беларусі|савецкай гістарычнай навуцы Беларусі]] // Беларускі зборнік. München, 1957. С. 40—63.
* Сучасныя палітычныя тэндэнцыі ў [[Нацыянальная акадэмія навук Беларусі|савецкай гістарычнай навуцы Беларусі]] // Беларускі зборнік. München, 1957. С. 40—63.
* [https://web.archive.org/web/20100811003006/http://www.zbsb.org/lib/index.php?option=com_alblib&view=article&id=31 The Twentieth Party Congress and the National Question] // «Belorussian review» № 4. Munich, 1957;
* [https://web.archive.org/web/20100811003006/http://www.zbsb.org/lib/index.php?option=com_alblib&view=article&id=31 The Twentieth Party Congress and the National Question] // Belorussian review. № 4. Munich, 1957;
* [https://web.archive.org/web/20100811003006/http://www.zbsb.org/lib/index.php?option=com_alblib&view=article&id=31 Belorussian Opposition to the Soviet Regime] // «Belorussian review» № 6. Munich, 1958;
* [https://web.archive.org/web/20100811003006/http://www.zbsb.org/lib/index.php?option=com_alblib&view=article&id=31 Belorussian Opposition to the Soviet Regime] // Belorussian review. № 6. Munich, 1958;
* The Belorussian Soviet Socialist Republic: A Brief Historical Outline, 1959;
* The Belorussian Soviet Socialist Republic: A Brief Historical Outline, 1959;
* Стан вывучэньня гісторыі Беларусі ў БССР // «Запісы» № 1(7). Мюнхэн, 1962. С. 203—225;
* Стан вывучэньня гісторыі Беларусі ў БССР // Запісы. № 1 (7). Мюнхэн, 1962. С. 203—225;
* Кастусь Каліноўскі й «Мужыцкая Праўда» // «Запісы» № 2(8). Мюнхэн, 1963. С. 37—73;
* Кастусь Каліноўскі й «Мужыцкая Праўда» // Запісы. № 2 (8). Мюнхэн, 1963. С. 37—73;
* [http://knihi.com/Paula_Urban/Pra_nacyjanalny_charaktar_Vialikaha_Kniastva_Litouskaha_j_histarycny_termin_Litva.html Пра нацыянальны характар Вялікага Княства Літоўскага й гістарычны тэрмін «Літва»] // «Запісы» № 3(9). Мюнхэн, 1964. С. 35—90;
* [http://knihi.com/Paula_Urban/Pra_nacyjanalny_charaktar_Vialikaha_Kniastva_Litouskaha_j_histarycny_termin_Litva.html Пра нацыянальны характар Вялікага Княства Літоўскага й гістарычны тэрмін «Літва»] // Запісы. № 3 (9). Мюнхэн, 1964. С. 35—90;
* [http://knihi.com/Paula_Urban/U_sviatle_histarycnych_faktau.html У святле гістарычных фактаў]. Мюнхэн-Нью-Ёрк, 1972.
* [http://knihi.com/Paula_Urban/U_sviatle_histarycnych_faktau.html У святле гістарычных фактаў]. Мюнхэн-Нью-Ёрк, 1972.
* Да пытаньня этнічнай прыналежнасьці старажытных ліцьвіноў. Менск, 1994;
* Да пытаньня этнічнай прыналежнасьці старажытных ліцьвіноў. Менск, 1994;
Радок 35: Радок 38:


== Крыніцы ==
== Крыніцы ==
{{Крыніцы}}
{{Крыніцы|2}}


== Літаратура ==
== Літаратура ==
* Лебедзь М. [https://web.archive.org/web/20050228003155/http://nchas.iatp.by/arhiv/19/artyk/9.html Навуковыя набыткі эмігрантаў: Дзейнасць беларускай эміграцыі на ніве навукі ў ФРГ у 1965—1990 гадах] // Новы Час. № 14 (19), 2003.
* [[Лявон Юрэвіч]]. Літаратурны рух на эміграцыі. — Менск: БГА, 2002.
* [[Лявон Юрэвіч|Юрэвіч Л.]] Літаратурны рух на эміграцыі. — Менск: БГА, 2002.
* Міхась Лебедзь. [https://web.archive.org/web/20050228003155/http://nchas.iatp.by/arhiv/19/artyk/9.html Навуковыя набыткі эмігрантаў: Дзейнасць беларускай эміграцыі на ніве навукі ў ФРГ у 1965—1990 гадах] // «Новы Час» № 14 (19), 2003.


{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Урбан, Павал}}
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Урбан, Павал}}

Цяперашняя вэрсія на 16:36, 23 чэрвеня 2024

Павал Урбан

лац. Pavał Urban
Дата нараджэньня 27 сакавіка 1924(1924-03-27)
Месца нараджэньня в. Закаліўе Лепельскага раёну
Дата сьмерці 2 лютага 2011(2011-02-02) (86 гадоў)
Месца сьмерці Мюнхэн
Месца вучобы Лювэнскі ўнівэрсытэт
Занятак навуковец
Навуковая сфэра гісторыя
Месца працы Інстытут вывучэньня СССР у Мюнхэне. (1956—1974)
Радыё Свабода (1974—1989)
Навуковая ступень кандыдат гістарычных навук[d]

Павал Урбан (псэўд. Паўлюк Вазёрны, Паўла Урбан; нар. 27 сакавіка 1924, в. Закаліўе Лепельскага раёну — 2 лютага 2011[1]) — беларускі гісторык, актыўны дзяяч эміграцыі. Кандыдат гістарычных навук.

Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Зь сялянскай сям'і, сын Кастуся і Аўгіньні. Бацька меў 9 гектараў зямлі і быў абрабаваны («раскулачаны») савецкімі акупацыйнымі ўладамі ў калектывізацыю. У 1940 годзе паступіў у школу фабрычна-завадзкога навучаньня ў Віцебску.

У Другую сусьветную вайну браў удзел у беларускім нацыянальным жыцьці, служыў у беларускай паліцыі, БКА. Зь лета 1944 году на эміграцыі.

З 1950 году — у Бэльгіі, скончыў гістарычны факультэт Лювэнскага ўнівэрсытэту. Абараніў дысэртацыю «Вялікае Княства Літоўскае за часамі вялікага князя Аляксандра (1492—1506)». У 1955—1974 гадох[2] працаваў у Інстытуце вывучэньня СССР (Мюнхэн), быў скарбнікам і адміністратарам выдавецтва «Бацькаўшчына». У 1974—1989 гадох — супрацоўнік беларускай рэдакцыі радыё «Свабода».

Рыхтаваў матэрыялы і пісаў артыкулы для часопіса «Запісы БІНІМ», газэты «Бацькаўшчына», Беларускай рэдакцыі радыё «Свабода» ў Мюнхэне[3].

Працы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У 1972 годзе выдаў кнігу «У сьвятле гістарычных фактаў», дзе паказаў, што брашура Л. Абэцэдарскага «В свете неопровержимых фактов» (1969 год), носіць шавіністычна-расейскі характар і ёсьць сьвядомым абкраданьнем гісторыі беларускага народу[4], там жа вялікую ўвагу вылучыў крытыцы мэтадалёгіі гісторыі ў тагачаснай гістарыяграфіі гісторыі Беларусі.

У 2001 годзе ў Менску выйшла праца Паўла Урбана «Старажытныя ліцьвіны: Мова. Паходжаньне. Этнічная прыналежнасьць» (2-е выданьне — 2003), прысьвечаная дасьледаваньню этнічнай прыналежнасьці старажытных ліцьвінаў і гістарычнага тэрміну «Літва».

Бібліяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]