Мелкід: розьніца паміж вэрсіямі

	Мелкід; лац. Mielkid
	Meligedius
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Утворанае ад	Melus + Geda
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Мільгед, Мільгет
Зьвязаныя артыкулы
	якія пачынаюцца з «Мелкід»

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

← Папярэдняя зьмена Наступная зьмена →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразьметка

Лінейны

Вэрсія ад 00:03, 24 траўня 2024

Мелкід, Мільгед (Мільгет) — мужчынскае імя.

Паходжаньне

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Мелігед (Meligedius) — імя германскага паходжаньня^[1]. Іменная аснова -міл- (-мел-) (імёны ліцьвінаў Мілейка, Мельвід, Мілар; германскія імёны Milike, Melvid, Milehar) паходзіць ад гоцкага mildeis 'мяккі, прыязны'^[2]^[3], а аснова -гед- (-гад-, -гід-) (імёны ліцьвінаў Гедзень, Гедвін, Гедмонт; германскія імёны Gedenus, Gedovin, Gadamundus) — ад старагерманскага gidd- 'пыхлівы, ганарысты', ісьляндзкага geð 'нораў, тэмпэрамэнт'^[4] або гоцкага gadiliggs 'сваяк, родзіч'^[5].

У Прусіі бытавала імя Miligedo / Milagids / Mylagide / Milgede / Miligedo / Mylegede / Milegede / Miligede (1263, 1319, 1326, 1350, 1356, 1363, 1360, 1420 гады)^[6]^[7].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Вяжу чоловекъ Минкутева сына, на имя Явоиша; а землю пустую у Дубинкахъ, Мелкидову (9 лістапада 1449 году)^[8]; Milgiecie (1744 год)^[9].

Носьбіты

Мелігед — гоцкі водца, які ўпамінаецца ў 552 годзе

На гістарычным памежжы Літвы і Жамойці існуе вёска Мільгедзе (Мельгедзе).

Глядзіце таксама

Крыніцы

^ Amory P. People and Identity in Ostrogothic Italy, 489—554. — Cambridge University Press, 1997. P. 350, 394.
^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 172.
^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 179.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 97.
^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 59.
^ Pierson W. Altpreußischer Namenkodex // Zeitschrift für Preußische Geschichte und Landeskunde. — Berlin, 1873. S. 639.
^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 66.
^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.

[1] Amory P. People and Identity in Ostrogothic Italy, 489—554. — Cambridge University Press, 1997. P. 350, 394.

[2] Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 172.

[3] Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 179.

[4] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.

[5] Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 97.

[6] Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 59.

[7] Pierson W. Altpreußischer Namenkodex // Zeitschrift für Preußische Geschichte und Landeskunde. — Berlin, 1873. S. 639.

[8] Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 66.

[9] Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

@@ Радок 16: / Радок 16: @@
 {{Асноўны артыкул|Імёны ліцьвінаў}}
-Мелігед (Meligedius) — імя [[Германскія мовы|германскага]] паходжаньня<ref>Amory P. People and Identity in Ostrogothic Italy, 489–554. — Cambridge University Press, 1997. P. 350, 394.</ref>. [[Двухасноўнае імя|Іменная аснова]] [[Міл (імя)|-міл- (-мел-)]] (імёны [[ліцьвіны|ліцьвінаў]] [[Мілейка]], [[Мільвід|Мельвід]], [[Мілар]]; германскія імёны Milike, Melvid, Milehar) паходзіць ад [[Гоцкая мова|гоцкага]] mildeis 'мяккі, прыязны'<ref>Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 172.</ref><ref>Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 179.</ref>, а аснова [[Геда|-гед- (-гад-, -гід-)]] (імёны ліцьвінаў [[Гедзень]], [[Гедвін]], [[Гедмонт]]; германскія імёны Gedenus, Gedovin, Gadamundus) — ад старагерманскага gidd- 'пыхлівы, ганарысты', [[Ісьляндзкая мова|ісьляндзкага]] geð 'нораў, тэмпэрамэнт'<ref>{{Літаратура/Пачаткі Вялікага княства Літоўскага (2019)|к}} С. 17.</ref> або [[Гоцкая мова|гоцкага]] gadiliggs 'сваяк, родзіч'<ref>Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 97.</ref>.
+Мелігед (Meligedius) — імя [[Германскія мовы|германскага]] паходжаньня<ref>Amory P. People and Identity in Ostrogothic Italy, 489—554. — Cambridge University Press, 1997. P. 350, 394.</ref>. [[Двухасноўнае імя|Іменная аснова]] [[Міл (імя)|-міл- (-мел-)]] (імёны [[ліцьвіны|ліцьвінаў]] [[Мілейка]], [[Мільвід|Мельвід]], [[Мілар]]; германскія імёны Milike, Melvid, Milehar) паходзіць ад [[Гоцкая мова|гоцкага]] mildeis 'мяккі, прыязны'<ref>Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 172.</ref><ref>Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 179.</ref>, а аснова [[Геда|-гед- (-гад-, -гід-)]] (імёны ліцьвінаў [[Гедзень]], [[Гедвін]], [[Гедмонт]]; германскія імёны Gedenus, Gedovin, Gadamundus) — ад старагерманскага gidd- 'пыхлівы, ганарысты', [[Ісьляндзкая мова|ісьляндзкага]] geð 'нораў, тэмпэрамэнт'<ref>{{Літаратура/Пачаткі Вялікага княства Літоўскага (2019)|к}} С. 17.</ref> або [[Гоцкая мова|гоцкага]] gadiliggs 'сваяк, родзіч'<ref>Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 97.</ref>.
 У [[Прусія|Прусіі]] бытавала імя ''Miligedo / Milagids / Mylagide / Milgede / Miligedo / Mylegede / Milegede / Miligede'' (1263, 1319, 1326, 1350, 1356, 1363, 1360, 1420 гады)<ref>Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. [https://books.google.by/books?hl=ru&id=RdZD6OjYXgoC&q=Miligedo#v=snippet&q=Miligedo&f=false S. 59].</ref><ref>Pierson W. Altpreußischer Namenkodex // Zeitschrift für Preußische Geschichte und Landeskunde. — Berlin, 1873. [https://books.google.by/books?hl=ru&id=2sdWAAAAcAAJ&q=Miligedo#v=snippet&q=Miligedo&f=false S. 639].</ref>.
-Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: ''[[Ваз|Вяжу]] чоловекъ Минкутева сына, на имя [[Явойша|Явоиша]]; а землю пустую у Дубинкахъ, Мелкидову'' (9 лістапада 1449 году)<ref>{{Літаратура/Літоўская мэтрыка|3к}} P. 66.</ref>; ''Milgiecie'' (1744 год)<ref>[https://pawet.net/library/history/city_district/religion/d_1744/diecezja_wile%C5%84ska,_1744.html Diecezja Wileńska, 1744], [[Pawet]], 20 лютага 2011 г.</ref>.
+Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: ''[[Ваз|Вяжу]] чоловекъ Минкутева сына, на имя [[Явойша|Явоиша]]; а землю пустую у Дубинкахъ, Мелкидову'' (9 лістапада 1449 году)<ref>{{Літаратура/Літоўская мэтрыка|3к}} P. 66.</ref>; ''Milgiecie'' (1744 год)<ref>[https://pawet.net/library/history/city_district/religion/d_1744/diecezja_wile%C5%84ska,_1744.html Diecezja Wileńska, 1744], [[Pawet]], 20 лютага 2011 г.</ref>.
 == Носьбіты ==